بررسی فنی کیا اسپورتیج 2017
کیا اسپورتیج یکی از محبوبترین ماشینهای کرهای در بازارهای بینالمللی محسوب میشود. نسل اول این خودرو در سال ۱۹۹۳ و بر اساس پلتفرمی مشترک با ون مزدا بونگو معرفی شد. جالب اینکه این نسل از شاسی مستقل از بدنه سود میبُرد و در حقیقت یک شاسی بلند واقعی با تواناییهای آفرود مناسب بود. اما از نسل دوم به بعد، اسپورتیج به کراس اووری با شاسی و بدنه یکپارچه تبدیل شد. این کراس اوور کامپکت که تاکنون در ۵ نسل توسعه پیدا کرده است، از نسل دوم در بازار ایران حضور دارد.
مشخصات فنی اسپورتیج 2017
نسل چهارم کیا اسپورتیج با طیف گستردهای از انواع پیشرانههای بنزینی و دیزلی تولید شد. اما مدل وارداتی به ایران نیروی خود را از موتور ۲.۴ لیتری ۴ سیلندر تنفس طبیعی دریافت میکند. این موتور که در نسل قبلی و دیگر محصولات گروه هیوندای-کیا مورد استفاده قرار گرفته، به فناوری تزریق مستقیم سوخت (GDI) مجهز است و توانایی تولید ۱۸۱ اسب بخار قدرت و ۲۳۷ نیوتن.متر گشتاور را دارد. بیشینه قدرت و گشتاور موتور کیا اسپورتیج ۲۰۱۷ به ترتیب در دورهای ۶۰۰۰ و ۴۰۰۰ تولید میشود.
وظیفه انتقال قدرت به چرخها را جعبه دنده اتوماتیک ۶ سرعته بر عهده دارد. خوشبختانه این گیربکس نیروی موتور را به هر چهار چرخ منتقل میکند و کیا اسپورتیج 2017 در حقیقت یک کراس اوور دو دیفرانسیل است.
طبق دادههای رسمی کمپانی کیا، اسپورتیج QL صفر تا صدی برابر با ۹.۸ ثانیه دارد و میتواند در مسیر مستقیم به حداکثر سرعت ۲۱۷ کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند. این کراس اوور ۱۵۹۸ کیلوگرمی در هر صد کیلومتر ترکیبی مصرف سوختی برابر با ۸.۵ لیتر دارد که البته با توجه به کیفیت بنزین داخلی، امکان تحقق آن در رانندگیهای روزمره سخت و دشوار است. باک اسپورتیج ۲۰۱۷ گنجایش ۶۲ لیتر سوخت را دارد و میتوان بدون نیاز به سوختگیری مجدد، بیش از ۷۰۰ کیلومتر مسافت را طی کرد.
مشخصات کلی
نوع موتور خودرو | خطی بنزینی |
حجم موتور | ۲.۴ لیتر |
سیلندر / سوپاپ | ۴ / ۱۶ |
تنفس موتور | طبیعی |
قدرت | ۱۸۱ اسب بخار |
گشتاور | ۲۳۷ نیوتن.متر |
گیربکس | ۶ سرعته اتوماتیک |
محور محرک |
دو دیفرانسیل |
شتاب | ۹.۸ ثانیه |
سرعت | ۲۱۷ کیلومتر بر ساعت |
مصرف سوخت | ۸.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر |
استاندارد آلایندگی | یورو ۶ |
فرمان | برقی |
بدنه | کراس اوور جمع و جور |
نوع رینگ | آلومینیومی |
مزایا و معایب
+ طراحی بیرونی متفاوت
+ کیفیت قابل قبول کابین
+ امکانات مناسب در مقایسه با رقبا
+ مصرف سوخت متعادل
+ کسب ۵ ستاره ایمنی
– طراحی داخلی نهچندان بهروز
– فضای کم صندوق عقب
– قیمت بالاتر قطعات
سانروف ماشین از چه زمانی مرسوم شد؟
سانروف را میتوان یکی از آپشنهای رفاهی قدیمی در خودروها دانست. از دهه 1950 که سدانها به خودروهای محبوب بازار تبدیل شدند، نیاز به دریچهای برای نورپردازی کابین خودرو احساس میشد. در واقع خودروها روزبهروز بزرگتر میشدند و خودروسازها ناچار بودند برای نورپردازی کابین خودروها، از چراغهای بیشتری استفاده کنند.
نخستین گام در بهبود نورپردازی داخلی خودروها استفاده از سقفهای پارچهای جمعشونده بود که تمام یا بخشی از سقف خودرو را در برمیگرفت. البته نخستین سانروف واقعی را دهه 1970 فورد اختراع کرد. این قطعه شامل 2 بخش شیشهای و فلزی بود، قطعاتی که هماکنون نیز برای طراحی سانروف استفاده میشوند. از آن زمان تاکنون، سانروف یکی از آپشنهای مرسوم خودروها شده است و مشتریان تمایل زیادی به خرید ماشین سانروفدار نشان میدهند.
تفاوت مونروف با سانروف چیست؟
مونروف قطعهای شیشهای است که در سقف خودرو تعبیه میشود. این قطعه قابلیت کامل باز شدن بهصورت را ندارد و هدف آن ایجاد فضای دید کافی به بیرون در شب است. از فلز یا شیشه ساخته میشود و بیشتر انواع آن قابلیت باز شدن کامل را دارند.
تفاوت سقف پانوراما با سانروف چیست؟
این روزها استفاده از سقف پانوراما بهخصوص در محصولات ایرانخودرو فراگیر شده است. سقف پانوراما را میتوان نسخه ارتقایافته مونروف دانست. مونروف فقط قسمت کوچکی از سقف خودرو را در اختیار دارد اما سقف پانوراما تمامی فضای بالایی سرنشینان را پوشش میدهد.
سقف پانوراما پنلی شیشهای است که سرتاسر سقف خودرو را پوشش میدهد. هدف از نصب این سقف مشاهده فضای بیرون است؛ بنابراین سقف پانوراما برخلاف سانروف و مونروف، دامنه پوشش گستردهتری دارد.
یکی دیگر از تفاوتهای سقف پانوراما با سانروف و مونروف درباره قابلیت باز شدن آن است. تمامی انواع سقف پانوراما باز نمیشوند. همچنین شیشه بهکاررفته در سقف پانوراما با شیشه سانروف متفاوت است. شیشهها در سقف پانوراما اشعه ماورای بنفش خورشید را فیلتر میکنند و فقط 60 درصد انرژی خورشید میتواند از آنها رد شود و به کابین راه بیابد. علاوهبراین، شیشههای استفادهشده در سقف پانوراما بسیار ضخیم هستند.
مزایا و معایب سانروف ماشین چیست؟
سانروف مانند بسیاری از آپشنهای رفاهی خودروها مزایا و معایب خودش را دارد. بزرگترین مزیت سانروف فراهمکردن راهی جدید برای تهویه کابین خودرو است. همچنین استفاده از سانروف در مناطقی که همواره نور خورشید را تجربه نمیکنند، باعث شادابی سرنشینان خودرو میشود. درنهایت باید گفت سانروف راه فراری اضطراری هنگام حوادث است.
از سوی دیگر، نصب سانروف روی خودرو نیاز به نگهداری آن را افزایش میدهد. قطعات مکانیکی و الکترونیکی سانروف باید در فواصل خاصی بازدید شوند، وگرنه صدا و هوا به داخل کابین نفوذ خواهد کرد. همچنین درصورتی که سانروف درست عایقبندی نشده باشد، آب باران به کابین خودرو نفوذ میکند. همچنین نصب سانروف بدون رعایت الزامات مهندسی، باعث کاهش ایمنی خودرو میشود.